ΟΝΕΙΡΑΚΙ
Ονειράκι μικρό,
σαν πανί σε βαρκούλα.
Ονειράκι γλυκό,
σαν νερό σε λιμνούλα.
Σαν φουλάρι ανέμελο,
ή σαν σύννεφο ξέμπαρκο
απ’ το σύνολο…!
Στο κορμί μου κρεμάστηκες
και αγιάστηκες πάλι,
σαν μικρό ακρογιάλι που το ξέρουμε δυο.
Το φιλί κι η ανάσα σου,
μου θυμίσαν τα χρόνια
που σαν δυο χελιδόνια
πρωτοχτίσαν φωλιά.
Μα κι οι δυο μας αλλάξαμε,
και γεμίσαμε χιόνια.
Όχι απλά στα μαλλιά μας
μα στην δόλια καρδιά.
Κι η βαρκούλα, πιο έρμη,
απ’ όσο ήτανε μόνη,
πριν να πεις «έχε γεια».